Λίγες μόλις μέρες πριν από τα πυροβολεία στο Δημοτικό Σχολείο Robb στο Uvalde, TX,Έλαβα ένα μήνυμα κειμένου από τον 11χρονο γιο μου στη μέση της ημέρας — κάπως ασυνήθιστο, αφού ξέρει ότι δεν πρέπει να στέλνει μήνυμα κατά τη διάρκεια του σχολείου.
«Είμαι καλά αυτή τη στιγμή», έγραφε, «αλλά είμαι σε lockdown και αν γίνει χειρότερο, σε αγαπώ».
Έπρεπε να διαβάσω το μήνυμα μερικές φορές πριν οι λέξεις έχουν νόημα.Όταν το έκαναν, το κεφάλι μου γύρισε, ένιωθα κρύο και ζέστη παντού, και έπρεπε να ακουμπήσω σε έναν τοίχο για να σταθεροποιηθώ.
Για τις επόμενες 2 ώρες, περίμενα επίσημες ενημερώσεις από το σχολείο του, με το στομάχι μου να έχει κόμπους και να ανακατεύεται όλη την ώρα.
Ο γιος μου και εγώ διαπιστώσαμε, μέσα από ένα σωρό μηνύματα κειμένου, ότι ήταν ασφαλής σε μια τάξη «με πλεονεκτήματα για απόδραση» και ότι αισθανόταν κυρίως ήρεμος.Αστειεύτηκε για το lockdown που πιθανώς οφείλεται σε μια αρκούδα που επισκέφτηκε τους χώρους του σχολείου.
Παρόλα αυτά, μπορούσα να πω ότι ήταν φοβισμένος.Μου ζήτησε να δώσω σε κάθε κατοικίδιο ζώο μας «πολλή αγάπη» από αυτόν και με προειδοποίησε να μην τηλεφωνήσω, για κάθε ενδεχόμενο.
Αποδείχθηκε ότι το σχολείο μπήκε σε lockdown αφού κάποιοι μαθητές ανέφεραν ότι ένας άλλος μαθητής είχε φέρει όπλο στο σχολείο.Κατέληξε να είναι φήμη - είμαι εξαιρετικά τυχερός που ο γιος μου δεν αντιμετώπισε ποτέ κανέναν πραγματικό κίνδυνο.
Αργότερα, όταν μιλήσαμε όλη τη μέρα, είπε ότι δεν ήθελε να ανησυχώ για αυτόν.Τον διαβεβαίωσα ότι είχε κάνει ακριβώς το σωστό στέλνοντάς μου μήνυμα, ανεξάρτητα από το πόσο τρόμαξα.
Δεν εξέθεσα με λόγια τι ακριβώς φοβόμουν, αλλά και δεν κρατήθηκα.Του υπενθύμισα ότι ήταν εντάξει να νιώθει φοβισμένος, αναστατωμένος, ακόμη και θυμός, και ότι η συζήτηση για αυτά τα συναισθήματα θα μπορούσε να μας βοηθήσει να τα αντιμετωπίσουμε.
Οι γονείς πρέπει να αντιμετωπίζουν καθημερινά την πραγματικότητα των σχολικών πυροβολισμών
Η εμπειρία οδήγησε στο σπίτι την τρέχουσα εφιαλτική πραγματικότητα της ανατροφής των γονέων στις Ηνωμένες Πολιτείες: Το να στέλνεις ένα παιδί στο σχολείο κάθε πρωί σημαίνει ότι αναγνωρίζεις την πιθανότητα να μην επιστρέψει σπίτι.
Για να προσθέσετε στον εφιάλτη, τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίζουν μόνα τους αυτήν την πραγματικότητα κάθε φορά που τρέχουν σε μια ενεργή άσκηση σκοπευτών ή μαθαίνουν για την πιο πρόσφατη σχολική σκοποβολή.
Αν νομίζετε ότι ακούγεται υπερβολικά δραματικό, σκεφτείτε το εξής:
Το 2020, τοΤα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ανέφερανότι οι τραυματισμοί που σχετίζονται με πυροβόλα όπλα είχαν ξεπεράσει τους τραυματισμούς από τροχαία ατυχήματα και έγιναν η κύρια αιτία θανάτου για παιδιά και εφήβους.
Αυτό σημαίνει περισσότερα παιδιά στις ΗΠΑ (οποιοσδήποτε ηλικίας μεταξύ 1 και 19 ετών)πεθαίνουν από πράξεις βίας με όπλαπαρά από οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου, συμπεριλαμβανομένων:
- τροχαία ατυχήματα
- υπερβολική δόση φαρμάκων ή δηλητηρίαση
- ασφυξία
- πνιγμός
- ασθένεια ή τυχαίο τραυματισμό
Εν όψει δεδομένων όπως αυτά, πώς υποτίθεται ότι θα κρύψετε τον φόβο, την απογοήτευση και το θυμό σας μπροστά στα παιδιά σας όταν ανακοινωθούν νέα για ακόμη έναν πυροβολισμό στο σχολείο;υποστηρίζω ότι εσύδεν θα έπρεπεκρατήστε τασυναισθήματα στον εαυτό σας — και οι ειδικοί συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό.
Γιατί το να μοιράζεστε τα συναισθήματά σας μπορεί να έχει οφέλη
Το παιδί μου αντιδρά εύκολαστρεσογόνους παράγοντες, αισθάνεται βαθιά την αδικία και αναλαμβάνει γρήγορα την ένταση και τον ενθουσιασμό.Με λίγα λόγια, είναι αρκετά ευαίσθητος.
Τα παιδιά μπορούν να είναι αρκετά οξυδερκή και συχνά παρατηρούν περισσότερα από όσα φαντάζεστε - ειδικά όταν πρόκειται για τις δικές σας σκέψεις και συναισθήματα.
Αν είστε κάτι σαν εμένα, θέλετε να προστατεύσετε το παιδί σας από περιττό πόνο και αγωνία και να το προστατέψετε - όσο το δυνατόν περισσότερο - από τρομακτικές ή αναστατωτικές εμπειρίες.Έτσι, όταν απελπίζεστε για τα παγκόσμια γεγονότα και αρχίζετε να χάνετε την ελπίδα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν ποτέ, μπορεί ενστικτωδώς να προσπαθήσετε να κρατήσετε αυτά τα συναισθήματα για τον εαυτό σας.
Αλλά όταν προσπαθείτε να εξομαλύνετε τα συναισθήματά σας, λέγοντας: «Είμαι καλά», «Μην ανησυχείς ή «Όλα θα πάνε καλά», κάνετε κακό στον εαυτό σας και στο παιδί σας.
Όπως υποδηλώνει η παραπάνω μελέτη,συναισθηματική καταστολήδεν ωφελεί κανέναν.Όχι εσύ, ούτε το παιδί σου.Επιπλέον, όταν ουσιαστικά λέτε ψέματα —δεν είστε πραγματικά καλά, τελικά, και δεν μπορείτε να υποσχεθείτε ότι όλα θα πάνε καλά — μπορείτε να καταρρίψετε την εμπιστοσύνη που σας έχουν δείξει.
Να ξέρετε, επίσης, ότι η αποφυγή ή η απόκρυψη των συναισθημάτων σας μπορεί τελικά να τους διδάξει να κάνουν το ίδιο πράγμα, κάτι που μπορεί να έχεισημαντικές συνέπειες για τη συναισθηματική και ψυχική τους υγεία.
«Μην ανησυχείτε που αναφέρετε ένα πρόσφατοτραυματικό συμβάνθα προκαλέσει τραύμα στο παιδί σας», λέειΒίκυ Μπότνικ, LMFT, θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας στην Ταρζάνα της Καλιφόρνια."Πιθανότατα ακούνε ήδη για αυτά τα γεγονότα και αγωνίζονται να κατανοήσουν τις πληροφορίες που παίρνουν από τους συνομηλίκους τους ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης."
Στην πραγματικότητα, συνεχίζει ο Botnick, έχετε δύο καλούς λόγους για να αντιμετωπίσετε αυτά τα δύσκολα ζητήματα με τα παιδιά σας:
- Εάν αισθανθούν ότι αποφεύγετε ένα θέμα, μπορεί να μάθουν να κάνουν το ίδιο.Όταν κρύβουν τη σύγχυση και τον φόβο τους, αυτά τα καταπιεσμένα συναισθήματα μπορεί να εξασθενήσουν με την πάροδο του χρόνου.
- Μια ειλικρινής συζήτηση προωθείανοιχτή επικοινωνία, γεγονός που καθιστά πιο πιθανό να συνεχίσουν να έρχονται σε εσάς όταν χρειάζονται καθοδήγηση.
«Η έναρξη της συζήτησης είναι σημαντική, προκειμένου να ενημερώσουμε τα παιδιά ότι είναι αποδεκτό και υγιές να μιλάμε.Θέλουμε να νιώθουν ότι είναι εντάξει να μιλάνε για δύσκολα θέματα,προκλητικά συναισθήματα, και θέματα ταμπού, ώστε καθώς μεγαλώνουν και αντιμετωπίζουν πιο επικίνδυνες καταστάσεις, να ξέρουν ότι είμαστε ένα ασφαλές άτομο για check in», λέει ο Botnick.
Ο τρόπος που εκφράζετε τα συναισθήματά σας μπορεί να κάνει τη διαφορά
Το να δείχνετε συναίσθημα γύρω από τα παιδιά σας μπορεί να έχει μεγάλη αξία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εμφανίζετε ανεξέλεγκτη αγωνία.
Αντίθετα, θεωρήστε το μια ευκαιρία να δείξετε πώς να το κάνετε αποτελεσματικάρυθμίζουν τα συναισθήματα.
«Για να δημιουργήσουμε ασφάλεια στα παιδιά μας όταν τους μιλάμε, πρέπει να είμαστε ρυθμισμένοι και μη επικριτικοί.Η ρύθμιση ή η ηρεμία μας τους βοηθά να αισθάνονται ασφαλείς να μοιράζονται.Η έλλειψη κρίσης μας μπορεί να τους βοηθήσει να αισθάνονται ότι μπορούν να αναφέρουν οτιδήποτε χωρίς να δεχτούν κριτική ή τιμωρία».λέει ο Botnick.
Όπως συνεχίζει να εξηγεί, αν εμφανίζεσαι υπερβολικάανήσυχος,θυμωμένος, ή αναστατωμένοι, μπορεί να αισθάνονται ότι πρέπει να σας φροντίσουν και να σας θωρακίσουν κρύβοντας πράγματα, όπως τα συναισθήματά τους.
Το μήνυμά σας πρέπει να αποτελείται από 20-3.000 χαρακτήρες!